Szczęść Boże!

W poszukiwaniu odpowiedzi na zadanie przez Panią pytanie warto zastanowić się jaki jest sens modlitwy prośby i co powinno w pierwszym rzędzie stanowić jej treść. Dużo światła wnosi to, co na temat modlitwy prośby można przeczytać w Katechizmie Kościoła Katolickiego. Pozwolę sobie zacytować i krótko skomentować dwa punkty (KKK 2632 i 2633):

„Prośba chrześcijańska – czytamy – skupia się na pragnieniu i poszukiwaniu Królestwa, które przychodzi, zgodnie z nauczeniem Jezusa”. Podstawowym punktem odniesienia dla modlitwy prośby powinno być zatem z jednej strony pragnienie, aby Bóg zajmował pierwsze miejsce (czyli królował) w moim życiu, w życiu bliskich, w życiu Kościoła, w życiu społeczeństwa i świata, a z drugiej strony dążenie do tego, by coraz lepiej dostrzegać obecność i działanie Boga we mnie i wokół mnie, by Go coraz wyraźniej odnajdować w codzienności.

„Istnieje – czytamy dalej – hierarchia próśb: najpierw Królestwo, następnie to, co jest konieczne, by je przyjąć i współdziałać w jego przyjściu”. A więc najpierw powinniśmy prosić Boga, by Jego królowanie było coraz bardziej przyjmowane przez nas i przez innych i w ten sposób Jego królestwo stawało się coraz bardziej widoczne w świecie. Dalej mamy prawo zwracać się do Boga z prośbą o te dary, które nam samym pomogą stawiać Boga na pierwszym miejscu oraz pozwolą nam działać tak, by przekształcać świat wokół według zamysłu Bożego. Dzieje się to przede wszystkim poprzez życie w kluczu miłości.

I wreszcie KKK podkreśla, iż „uczestnicząc w taki sposób w zbawczej miłości Boga, rozumiemy, że każda potrzeba może stać się przedmiotem prośby”. Przyjmując perspektywę troski o Królestwo łatwiej zobaczyć co jest nam naprawdę potrzebne, by bardziej żyć w kluczu miłości, czyli bardziej kochać Boga, bliźniego i samego siebie. I te potrzeby możemy i powinniśmy przedstawiać Bogu w modlitwie prośby.

Zachęcam, by w wyżej zasygnalizowanej perspektywie próbować znaleźć odpowiedź na postawione przez Panią pytanie. Pozdrawiam.