Szczęść Boże!

Spowiedź świętokradzka ma miejsce wtedy, gdy ktoś świadomie i dobrowolnie zataja grzech ciężki. Trudno mi doszukać się w Pani spowiedziach zatajenia grzechu ciężkiego. Do czasu uwagi księdza – jak Pani napisała – nie miała świadomości, że należało podać ilość i precyzyjniej dookreślić rodzaj grzechu. Po uwadze spowiednika, ta świadomość była, ale w kolejnych spowiedziach grzech również nie został zatajony. Wątpliwość dotycząca ważności sakramentu pokuty – w moim przekonaniu – byłaby zasadna jedynie wtedy, gdyby całkowicie świadomie mówiła Pani o "dopuszczeniu się nieczystego uczynku" używając liczby pojedynczej, by celowo podczas spowiedzi ukryć, że taki grzech został popełniony np. kilka razy. Jeśli takiej intencji ukrycia faktycznej ilości grzechów nie było, nie widzę powodu do niepokoju. Jeśli jednoznacznie była, należy powiedzieć podczas najbliższej spowiedzi, że taka sytuacja miała miejsce i wyznać jeszcze raz grzechy ciężkie od ostatniego ważnie przyjętego sakramentu pokuty.  Również wypowiedzenie grzechu ciszej nie sprawia, że spowiedź jest nieważna! Spowiednik nie prosił, żeby powiedzieć coś głośniej, a więc słusznie uznała Pani, że słyszy.

Życzę przeżywnia spowiedzi przede wszystkim jako spotkania z kochającym Ojcem! Dziękując za cierpliwość w oczekiwaniu na odpowiedź, pozdrawiam. Z Panem Bogiem!