Szczęść Boże,

na początku przepraszam za wakacyjne opóźnienie w odpowiedzi na pytanie. Nie znam treści książki o. Klimuszki, więc trudno mi odnieść się bezpośrednio do twierdzeń w niej zawartych. Według specjalistów zajmujących się zagrożeniami duchowymi biomagnetyzm jest formą praktyk bioenergoterapeutycznych. W ramach tego typu działań bioenergoterapeuta wpływa na inną osobę za pomocą bliżej nieokreślonej energii, uzyskując określone efekty. Energia ta nie jest znana nauce, trudno określić zatem jakie jest jej źródło. W bioenergoterapii mamy więc do czynienia z odwołaniem się do energii niewiadomego pochodzenia, której wpływ nie musi ograniczyć się do sfery fizycznej, ale może dotknąć także ludzkiej psychiki i wymiaru duchowego. Poddawania się tego typu działaniom jest narażaniem się na niebezpieczeństwo dotyczące nie tylko ciała (wcale nie wiadomo przecież jaki może być skutek zdrowotny działania bioenergii, skoro nie wiadomo czym ona jest i jak działa!), ale również psychiki i ducha. Z punktu widzenia życia chrześcijańskiego natomiast odwoływanie się do bioenergoterapii zakłada w sposób bardziej lub mniej świadomy wiarę w moc jakiejś bezosobowej energii, a nie w moc działania osobowego Boga. W tym sensie poddawanie się działaniu bioenergoterapeuty staje się grzechem przeciw I przykazaniu. I w tym sensie odnosi się do tego typu praktyk cytowany w pytaniu ustęp z KKK. W uzupełnieniu przesyłam 2 linki do artykułów, które mogą być pomocne w pogłębieniu tematu:

http://zagrozeniaduchowe.pl/?p=426

http://adonai.pl/zagrozenia/?id=1 

Serdecznie pozdrawiam.